Na sesji w dniu 18 lutego 2015 roku, Rada Gminy Oświęcim przyjęła uchwałę w sprawie zasad przyznawania tytułu „Zasłużony Dla Gminy Oświęcim”. Tytuł jest wyrazem wyróżnienia i uznania.
Nadawany jest za wybitne zasługi dla rozwoju Gminy Oświęcim osobom, organizacjom, stowarzyszeniom i instytucjom, które w sposób widoczny przyczyniły się do zaspokojenia zbiorowych potrzeb wspólnoty samorządowej oraz które za swoją działalność zawodową i społeczną szczególnie zasłużyły się Gminie Oświęcim, przyczyniając się do jej rozwoju, pomnożenia dobrobytu lub popularyzowania osiągnięć.
EDYCJA 2017
Marta Kuwik
Urodzona w 1932 r. w Stawach Monowskich, prowadząc z mężem jedno z największych w okolicy gospodarstw rolnych i współpracując z wieloma mieszkankami wioski, założyła w 1963 roku Koło Gospodyń Wiejskich. Jednak jego formalna działalność rozpoczęła się w listopadzie 1969 roku. Dzisiaj Koło ma w swoim gronie kilkadziesiąt pań w różnym wieku.
Jako przewodnicząca rozwijała działalność KGW, pozyskując nowe członkinie i organizując liczne spotkania. Jedne miały charakter szkoleniowy, inne służyły kultywowaniu tradycji pieczenia chleba i ciast, a także przygotowywania potraw regionalnych, które często po dziś dzień stanowią dekorację i zarazem poczęstunek na rożnego rodzaju imprezach wiejskich i gminnych. Marta Kuwik razem z KGW wspierała kulinarnie Ochotniczą Straż Pożarną, pomagając przy organizacji jubileuszy oraz wszelkich uroczystości.
Wspierała opinią i radą inwestycje we wsi: budowę dróg, linii energetycznej, wodociągowej oraz gazociągowej. Wprawdzie realizacją inwestycji zajmowali się głównie mężczyźni, jednak członkinie KGW nie szczędziły trudu i angażowały swoje kucharskie talenty.
Marta Kuwik założyła kontraktacje odbioru mleka, a także pracowała zarządzie mleczarni Oświęcim.
Do dnia dzisiejszego doradza członkiniom KGW, organizacjom lokalnym oraz współuczestniczy w miarę swoich sił w ich działalności społecznej.
Maria Pietrzyk
Mieszkanka Rajska. Przez 30 lat kierowała Kołem Gospodyń Wiejskich w Rajsku. Założyła zespół śpiewaczy „Rajskowianki” funkcjonujący do dziś przy Kole. Od początku swojej działalności ściśle współpracowała z młodzieżą angażując ją w życie kulturalne wioski, organizując dożynki i festyny. Działała w Polskim Komitecie Pomocy Społecznej, pomagając ludziom będącym w potrzebie i nieradzącym sobie w życiu. Od przewodniczącego Rady Krajowego Związku Rolników i Organizacji Rolniczych otrzymała Dyplom Uznania „Za Wieloletnią Ofiarną Pracę Społeczną w Rozwoju i Umacnianiu Działalności Kółek Rolniczych”.
Angażowała się w rozwój Wioski Dziecięcej „Maja”, organizując zbiórki i kwesty na rzecz podopiecznych. Działając przez wiele lat w Radzie Kobiet przy Wojewódzkim Związku Kółek i Organizacji Rolniczych, promowała koła gospodyń i ich dorobek poza Gminą Oświęcim.
Przez wszystkie lata pracy na rzecz lokalnej społeczności współpracowała z organizacjami działającymi w wiosce, szkołami i przedszkolem.
O. dr Piotr Cuber
Urodził się w Sosnowcu. Ukończył liceum ogólnokształcące o profilu humanistycznym. Do Zakonu Franciszkanów wstąpił po maturze w roku 1988.
Z Zakonem związał się na całe życie siedem lat później. Święcenia kapłańskie przyjął w roku 1996. Do harmęskiej parafii jako gwardian i proboszcz trafił w roku 2012. Od tego czasu silnie związał się ze swoją wspólnotą – nie tylko ojcami i braćmi zakonnymi, ale również całą społecznością lokalną.
W sposób szczególny dba o to, żeby jak najwięcej ludzi dowiedziało się o niezwykłej wystawie "Klisze pamięci. Labirynty Mariana Kołodzieja", która jest przejmującym świadectwem dramatu obozu zagłady. Czyni to m.in. poprzez udział w konferencjach i spotkaniach, zapraszając do Harmęż ludzi z całego świata.
Dzięki staraniom, w których ojciec Piotr ma ogromny udział, parafia i klasztor w Harmężach współpracują z mieszkańcami, instytucjami i organizacjami wiejskimi i innymi. Daje to znakomite efekty – nie tylko w postaci wzbogacenia życia duchowego lokalnej społeczności, ale również rozwijania postaw prospołecznych i obywatelskich.
Waldemar Stanisław Klisiak
Hokeista. Po zakończeniu kariery zawodniczej – trener i działacz hokejowy. Waldemar Klisiak od trzech lat pełni funkcję radnego powiatu, gdzie reprezentuje interesy oświęcimskiej gminy. Jest jej mieszkańcem i prawdziwą ikoną hokejowej Unii, w której barwach występował przez wiele lat. Bezsprzecznie najlepszy hokeista w historii klubu. Wielokrotny reprezentatnt Polski w hokeju na lodzie. Uczestnik mistrzostw świata i igrzysk olimpijskich w Albertville 1992.
śp. Władysław Kubica
Wniósł ogromny wkład w rozwój Grojca, a co za tym idzie – Gminy Oświęcim, między innymi przez pełnienie roli przewodniczącego komitetu budowy sieci wodociągowej w Grojcu. W trudnych czasach, na które przypadała realizacja tego przedsięwzięcia, nie wahał się użyczać miejsca magazynowego na swoim prywatnym gruncie oraz poświęcać prywatny czas na mozolne organizowanie potrzebnego sprzętu i materiałów.
Po przerwie w działalności grojeckiej Solavii podjął wyzwanie objęcia sterów w klubowym zarządzie. Był jednym z inicjatorów budowy boiska do siatkówki, kortu tenisowego i małego boiska do piłki nożnej nad Sołą. To wszystko udało się stworzyć w ramach czynów społecznych. Był również członkiem zespołu śpiewaczego "Grojczanie".
Występował jako jeden z wnioskodawców budowy drogi na Czajkach.
Władysław Kubica zmarł 17 maja tego roku.
Marian Ludwin
urodził się 8 listopada 1936 r. w Stawach Monowskich i jako rodowity mieszkaniec tej wsi od młodych lat po dzień dzisiejszy czynnie uczestniczy w życiu społecznym sołectwa, w czym niejednokrotnie pomaga mu żona. Swoją działalność społeczną rozpoczął jako radny w Gromadzkiej Radzie we Włosienicy, która zajmowała się rozwojem miejscowości wchodzących w jej skład: Włosienicy, Stawów Monowskich, Machnatów (obecnie Dwory Drugie) oraz Poręby Wielkiej. W momencie powstania Gminnej Rady w Oświęcimiu został jej wiceprzewodniczącym i równocześnie przewodniczącym Komisji Kultury. Pełniąc te funkcje, przyczynił się do rozwoju kulturalnego młodzieży Stawów Monowskich.
Był założycielem Klubu Rolnika w Stawach Monowskich, który po licznych zawirowaniach polityczno-społecznych funkcjonuje dzisiaj jako Świetlica Wiejska. Te inicjatywy dały początek dzisiejszym Dożynkom Wiejskim oraz innym imprezom, które są znane w całej gminie. Młodzież, podejmując te tradycje, licznie uczestniczy dziś w pracy Świetlicy, bierze udział w konkursach, grach, szkoleniach oraz występach.
Marian Ludwin wspólnie z Janem Krzemieniem był członkiem Komitetu budowy dróg w sołectwie, a w późniejszych latach wraz z Józefem Pędziwiatrem komitetów prowadzących takie inwestycje jak budowa instalacji: telefonicznej, elektrycznej, wodnej i gazowej.
W latach 1972-1984 Marian Ludwin był komendantem (naczelnikiem) Ochotniczej Straży Pożarnej w Stawach Monowskich do której wstąpił mając 16 lat. Pod koniec lat 90. i na początku kolejnej dekady był Przewodniczącym Wspólnoty Gruntowej, w której pomagał wszystkim jej członkom rozwiązywać Iiczne problemy spadkowe oraz finalizować budowę obecnej Kopalni Kruszywa, która sprawnie i prężnie funkcjonuje do dnia dzisiejszego oraz zatrudnia mieszkańców sołectwa.
Obecnie jako druh honorowy jest osobą, która zawsze i chętnie służy radą oraz pomocą organizacjom wiejskim i sołtysowi.
Stanisław Migdałek
Od lat 80. działał jako członek Komitetów powoływanych do organizacji budowy wodociągu i gazociągu, a także sieci telefonicznej w Grojcu.
Był jednym z założycieli Komitetu referendalnego na rzecz powstania osady Stawy Grojeckie, a po jej utworzeniu pełnił funkcję członka Rady Osady.
Jako lokalny przedsiębiorca był bezinteresownym darczyńcą i pionierem biznesu społecznie odpowiedzialnego. Wielokrotnie sponsorował działalność instytucji w Stawach Grojeckich, zarówno w formie bezpośredniego dofinansowania, jak i wyposażania ich w sprzęt RTV i AGD.
Ludwik Noworyta
Aktywność publiczną rozpoczął jako konferansjer kabaretu działającego w Grojcu w latach 60. W latach 80. przewodniczący Komitetu budowy wodociągu w przysiółku Leśna Grobel. Później był wiceprzewodniczącym Komitetu ds. telefonizacji w Grojcu. Korzystając z możliwości, jakie stwarzała mu praca w związkach zawodowych KWK Czeczott, zorganizował zakup na korzystnych warunkach materiałów niezbędnych do budowy sieci telefonicznej i podbudowy gminnych dróg w Grojcu.
W pierwszej połowie lat 80. dzięki swoim kontaktom pomagał wrócić do pracy pozbawionym jej kolegom zwolnionym z obozów internowania.
Członek Komitetu referendalnego na rzecz utworzenia osady Stawy Grojeckie.
Radny Gminy Oświęcim w latach 1994-2002. W swojej drugiej kadencji był wiceprzewodniczącym Rady. Walnie przyczynił się do likwidacji dzikich wysypisk śmieci w sołectwach: Włosienica, Broszkowice, Zaborze i Grojec.
Mieczysław Noworyta
Radny Gminy Oświęcim w kadencji 2006-2010. Przewodniczący Rady Osady Stawy Grojeckie przez 10 lat, od jej powstania w 2000 roku. Jeden z inicjatorów adaptacji obiektu po szkole podstawowej do potrzeb nowej jednostki samorządu, w którym urządzono biuro Rady, siedzibę Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej i świetlicę środowiskową. W kolejnych latach – w dużej mierze dzięki pracy Mieczysława Noworyty – powstał kompleks boisk i plac zabaw dla dzieci.
Mieczysław Noworyta brał również udział w pracach związanych z oświetleniem i odwodnieniem Stawów Grojeckich. Zapoczątkował także działania zmierzające do budowy chodników wzdłuż ul. Beskidzkiej.
Stanisław Nowotarski
Pełni funkcję sołtysa Dworów Drugich od 1999 r. (aktualnie piąta kadencja). Od 2014 roku jest również radnym Gminy Oświęcim. Funkcję tę sprawował również w latach 2002-2006. W 2002 r. otrzymał wyróżnienie w konkursie na najlepszego sołtysa Małopolski.
Pieczę nad swoim sołectwem objął w bardzo trudnym czasie – po powodzi, która w 1997 roku wyrządziła w Dworach Drugich ogromne szkody. Od tego czasu wiele z nich udało się naprawić.
Do niewątpliwych sukcesów należy na pewno sfinalizowanie budowy Domu Ludowego, a przede wszystkim zadbanie o jego otoczenie i zagospodarowanie w taki sposób, żeby był on przyjazną dla mieszkańców i wszystkich grup społecznych przestrzenią spotkań i działań. Dziś wokół niego można wygodnie zaparkować, odpocząć w zadaszonej altanie, pograć w koszykówkę na boisku lub pobawić się na placu zabaw.
Pan Stanisław Nowotarski, choć funkcjonuje w trudnych warunkach, a jego sołectwo wciąż boryka się z wieloma problemami, nie ustaje w dążeniach do poprawy jakości życia mieszkańców.
Edward Rusinek
Radny Gminnej Rady Narodowej w latach 80. ub. wieku i Rady Gminy Oświęcim w kadencji 1998-2002 roku. W latach 1984 -1990 sołtys Zaborza.
Członek Komitetu założycielskiego Ludowego Klubu Sportowego "Zaborzanka" Zaborze, który sformalizował działalność klubu w latach 70. W latach 90. wieloletni prezes LKS "Zaborzanka". Prezes Rady Gminnej LZS Oświęcim. Działał również w Radzie Rejonowej Zrzeszenia LZS Ziemi Oświęcimskiej, a następnie w Powiatowym Zrzeszeniu LZS w Oświęcimiu, gdzie przez wiele lat pełnił funkcję skarbnika. .
Wielokrotnie odznaczany, w tym Złotą Odznaką Honorową Zrzeszenia LZS, za działalność w organizacjach sportowych na rzecz upowszechniania kultury fizycznej i turystyki w środowisku wiejskim.
Byli współpracownicy wspominają Edwarda Rusinka jako człowieka, który nigdy nie kierował się osobistymi korzyściami, a największą radość sprawiało mu, gdy mógł pomagać innym.
Zygmunt Stanclik
Aktywnie angażuje się w wiele inicjatyw społecznych prowadzonych przez różne instytucje i grupy nieformalne na rzecz sołectwa Rajsko i gminy Oświęcim. Bierze udział w przygotowaniu Koncertów Pamięci we współpracy z Fundacją "Kołatka". Pomaga w organizacji imprez kulturalno-sportowych w Przedszkolu Samorządowym, Szkole Podstawowej oraz Gimnazjum Gminnym w Rajsku. Pracuje w komitetach organizacyjnych corocznych Dożynek oraz innych imprez sołeckich.
Zygmunt Stanclik działa również w miejscowych strukturach OSP, LKS-u oraz Klubu Seniora. Uczestniczy w życiu parafii poprzez działalność w Bractwie św. Barbary oraz organizowanie różnych wydarzeń o charakterze religijnym (np. Jasełka, imprezy w ramach Światowych Dni Młodzieży). Wszystkie wymienione inicjatywy Zygmunt Stanclik wspiera nie tylko swoją pracą, lecz pomaga także jako darczyńca.
ś.p. Robert Szczerbowski
Wstąpił w szeregi OSP Poręba Wielka jako członek Młodzieżowej Drużyny Pożarniczej w 1994 roku. W roku 1999 r., osiągając pełnoletność, ukończył kurs szeregowych OSP i został wcielony w szeregi Jednostki Operacyjno-Technicznej. W 2000 roku otrzymał odznakę Strażak Wzorowy i został wybrany do zarządu OSP Poręba Wielka. W kolejnych latach, podnosząc swoje kwalifikacje, ukończył kursy operatora sprzętu OSP i sternika OSP. W 2004 r. Zarząd wyznaczył go na opiekuna Młodzieżowych Drużyn Pożarniczych.
W uznaniu za pracę z młodzieżą i osiągnięte w niej sukcesy został odznaczony Brązowym Medalem za Zasługi dla Pożarnictwa. Kontynuując szkolenia, ukończył kurs dowódcy sekcji oraz kurs ratownictwa technicznego, co uprawnia do kierowania działaniami ratowniczymi. W 2009 r. Zarząd, doceniając jego pracę i zaangażowanie w życie jednostki, odznaczył go Srebrnym Medalem za Zasługi dla Pożarnictwa.
W 2013 r. został powołany na stanowisko zastępcy naczelnika OSP Poręba Wielka. Po dwudziestu latach wzorowo pełnionej służby, na wniosek Zarządu OSP, w dniu obchodów uroczystości 100-lecia macierzystej jednostki został odznaczony Złotym Medalem za Zasługi dla Pożarnictwa. W 2016 roku walne zebranie jednostki powołało go powierzyło mu funkcję naczelnika OSP w Porębie Wielkiej. Dzięki swojej wiedzy i doświadczeniu został członkiem komisji rewizyjnej Zarządu Miejsko-Gminnego.
Niestety nie było mu dane zrealizować wszystkich marzeń i planów, ponieważ został powołany na wieczną służbę. Zmarł 7 stycznia 2017 roku.
Stanisław Waliczek
To on razem z grupą miłośników futbolu w 1983 roku wyszedł z inicjatywą reaktywowania dawnego LZS Broszkowice już pod szyldem Pulsu. Obecnie stoi na czele klubu. Seniorski zespół Pulsu należy do ścisłej czołówki oświęcimskiej klasy B.
Swoim zapałem zaraża innych i motywuje do współpracy. Wielokrotnie nagradzany za działalność na rzecz sportu. Ma bardzo duży wkład w budowę pawilonu sportowego w Broszkowicach.
Jest najdłużej pełniącym funkcję prezesem LKS w powiecie oświęcimskim – i cały czas „śrubuje” swój rekord. Jest także członkiem zarządu powiatowego LZS.
Zaangażowanie własnego czasu w sportowe wychowanie wielu pokoleń młodzieży szkolnej to jego priorytet.
Władysław Zaliński
Funkcję sołtysa Włosienicy pełni od roku 2005. Jego starania na rzecz rozwoju lokalnej społeczności zostały zauważone i docenione – otrzymał tytuł Najlepszego Sołtysa Małopolski roku 2012. Już wcześniej, bo w 2009 roku zaufaniem obdarzyli go członkowie Powiatowego Stowarzyszenia Sołtysów, wybierając go na swojego prezesa.
To z inicjatywy Władysława Zalińskiego na terenach miejscowej spółki pastwiskowej powstał zbudowany razem z mieszkańcami w ramach czynu społecznego kompleks sportowo-rekreacyjny obejmujący boiska oraz altanę. Lokalną inicjatywą sołtysa było również m.in. reaktywowanie we wsi tradycji puszczania wianków w noc świętojańską, a także utworzenie we Włosienicy Uniwersytetu Każdego Wieku, który z roku na rok działa z coraz większym rozmachem. Mieszkańcy zauważają, że Władysław Zaliński od początku sprawowania swojej funkcji wyróżnia się spokojem, cierpliwością i wyrozumiałością.
Krzysztof Zych
Od 44 lat zajmuje się pszczelarstwem, a od 27. samodzielnie prowadzi swoją pasiekę. Osiąga znakomite rezultaty, ponieważ praca jest jednocześnie jego wielką pasją. Przez wszystkie lata swojej działalności Krzysztof Zych nie tylko "dorobił się" 50 uli, ale także zgromadził imponującą kolekcję eksponatów związanych z historią swojej profesji. Na co dzień nie tylko dogląda swoich pszczół, ale także prowadzi ciekawe zajęcia edukacyjne dla wszystkich chętnych – często gości u siebie grupy dzieci, młodzieży, ale również dorosłych.
Jego zaangażowanie było wielokrotnie zauważane i doceniane m.in w konkursie "Pszczelarz Roku" (wielokrotny finalista i wyróżniony) oraz w małopolskim Wojewódzkim Konkursie Pasiek (dwukrotna wygrana – 2007 i 2010 rok). Swoją działalnością nie tylko przyczynia się do zrównoważonego rozwoju, ale także przez ekologiczne podejście i przedsiębiorczość promuje gminę Oświęcim.
Koło Gospodyń Wiejskich Dwory Drugie
Powstało w roku 1956 z inicjatywy ówczesnej nauczycielki Julii Kulawik. Obecnie przewodniczącą jest Jadwiga Ludwin. Koło liczy około 20 gospodyń.
Od początku działalności członkinie Koła organizują szkolenia, pokazy, kursy, m.in. pieczenia, gotowania, szycia, haftowania, a także dbania o kondycję w organizowanych aerobikach. Przez wiele lat panie prowadziły magiel elektryczny, z którego korzystały gospodynie nie tylko z Dworów Drugich. Od trzech lat Koło posiada piękną reprezentacyjną salę, która została urządzona przez obecne członkinie dzięki dotacjom Gminy Oświęcim i innych organizacji działających we wsi.
Od 2007 roku prowadzona jest kronika, która opisuje wszystkie wydarzenia z działalności Koła oraz ważniejsze informacje z życia wsi. Prowadzi ją Iwona Piwowarczyk. Obecnie działalność Koła opiera się na organizowaniu licznych imprez, takich jak Dożynki, Sylwester, Opłatek, Dzień Kobiet czy Andrzejki. Ponadto w roku 2012 z inicjatywy członkiń Koła powstał zespół śpiewczy "Dworzanki", który godnie reprezentuje wioskę na różnych imprezach gminnych, miejskich, powiatowych, a nawet wojewódzkich (np. Przeglądy Kół Gospodyń Wiejskich, Występy Charytatywne, Kolędowania i Cąbry Babskie). KGW bierze udział w różnych konkursach, w których z powodzeniem zajmuje czołowe miejsca. Corocznie Koło przygotowuje Ołtarz na Boże Ciało. Wśród osiągnięć warto wymienić udział pań w spotkaniu KGW z całej Małopolski, gdzie pozowały do zdjęć, z których wydany został kalendarz, jak również uczestnictwo w wydaniu książki kulinarnej "Przysmaki z Doliny Soły", w której umieszczone zostały między innymi ich przepisy. Obecnie KGW w Dworach Drugich ma wyjątkowo młody skład. Członkinie efektywnie łączą pracę zawodową z prowadzeniem domu oraz aktywnym uczestnictwem w działalności Koła.
Koło Gospodyń Wiejskich Poręba Wielka
Początki istnienia Koła przypadają na lata 1952-53. Założono je w ramach struktur Związku Samopomocy Chłopskiej, a jego pierwszą przewodniczącą była nieżyjąca już dzisiaj Maria Jaromin. W 1958 r. KGW wznowiło działalność pod kierownictwem Heleny Dźwigońskiej jako integralna część Kółka Rolniczego. Obecna przewodnicząca Wanda Heród pełni funkcję od 1983 r. W momencie założenia w Kole było 20 gospodyń.
W ciągu kilkudziesięciu lat KGW urządzało różnorodne formy dokształcania, np. Zespoły Przysposobienia Rolniczego oraz konkursy mające propagować zdrową żywność, higienę i estetykę wsi. Organizowało zespołowe zaopatrzenie w pisklęta i paszę, prowadziło wypożyczalnię sprzętu gospodarstwa domowego oraz magiel.
W latach 1980-1981 realizowano działalność opiekuńczo-wychowawczą w postaci zielonych dziecińców. Działalność w zakresie ochrony zdrowia i poprawy warunków higieny w gospodarstwach realizowano poprzez „Białe Niedziele” oraz kursy i szkolenia BHP w rolnictwie. W 1984 r. KGW w Porębie Wielkiej otrzymało na własność budynek starej zlewni mleka. Niestety wymagał on gruntownego remontu, który kobiety wykonały we własnym zakresie. Wymieniono stare okna i dach. Uzyskano zgodę na podłączenie wody i prądu. Pomalowano pomieszczenie świetlicy i wykonano ogrodzenie posesji. Mówiono wówczas, że takiego zapału do pracy Poręba nie widziała od lat.
Dla wielu KGW w Porębie Wielkiej kojarzy się przede wszystkim z zespołem „Porębianie”. Działalność w ramach Koła rozpoczął on w 1985 r. pod kierownictwem Stanisława Grabowskiego. Bierze udział we wszystkich uroczystościach wiejskich takich jak dożynki, jubileusze organizacji wiejskich a także uroczystości kościelne. Zespół wielokrotnie był współorganizatorem jasełek i uczestniczył z powodzeniem w różnych konkursach.
Koło Gospodyń Wiejskich Rajsko
Założone w 1955 r., na początku liczyło 16 członkiń. W pierwszym tymczasowym zarządzie znalazły się przewodnicząca Anna Stanclik oraz skarbnik Józefa Łuszczkiewicz. Rok później przewodniczącą została Anna Gębołyś.
W 1958 roku w Rajsku odbyły się Gminne Dożynki połączone z wystawą ogrodniczo-rolniczą. Brały w nich udział zespoły z sąsiednich wsi. Zorganizowano też Kurs Przysposobienia Rolniczego. Ukończyło go 10 członkiń. W 1960 roku na okres żniw został założony dzieciniec. Z braku lokalu mieścił się on w prywatnym domu Marii Przybyły. W ramach KGW Rozalia Stanik prowadziła odchów kurcząt.
W 1961 roku przewodniczącą została Maria Siuta, która założyła wypożyczalnię naczyń kuchennych. Ze względu na brak lokalu wypożyczalnia znajdowała się w jej własnym domu. Obecnie mieści się w Domu Strażaka. W opuszczonym przez Gminną Radę Narodową budynku, z inicjatywy zarządu Koła Gospodyń zostało założone przedszkole, które funkcjonuje do dnia dzisiejszego. Koło przekazało nieodpłatnie wyposażenie placu zabaw oraz krzewy ozdobne do obsadzenia ogrodu. Następną inicjatywą koła było uruchomienie magla elektrycznego, który służył wszystkim mieszkańcom Rajska i okolic.
Na terenie Rajska i gminy Oświęcim i z inicjatywy Zarządu Kół Gospodyń odbyły się liczne konkursy oraz kursy, wyjazdy, dożynki i liczne imprezy. Owocem nawiązania współpracy ze Szkołą Podstawową w Rajsku było założenie zespołu śpiewaczego „Gospodynie”, obecnie „Rajskowianki”. Koło organizowało zbiórki charytatywne na cele Wioski Dziecięcej „Maja” w Rajsku. Współpracuje z OSP, LKS, Szkołami i Przedszkolem oraz Radą Sołecką i Sołtysem jak również z Klubem Seniora działającym w Rajsku.
LKS „Iskra” Brzezinka
W tym roku Iskra Brzezinka świętuje 70 rocznicę powstania. Od 1947 do 1960 roku Iskra posiadała pięć sekcji sportowych (piłka nożna, kolarstwo, boks, koszykówka, tenis stołowy). Z różnymi sukcesami klub działał nieprzerwanie do 1995 r. Reaktywacja nastąpiła w styczniu 1997 wraz z przekazaniem przez OMAG ośrodka sportowego i boiska. Działalność sportowa klubu objęła dwie sekcje - piłki nożnej, bokserską. Ta pierwsza posiadała cztery drużyny (ponad stu zawodników) - żaków, trampkarzy, juniorów i seniorów. Właśnie seniorzy w 2005 roku wywalczyli awans do ligi okręgowej, gdzie grali przez wiele sezonów. Zespół był nawet blisko czwartoligowego awansu.
Z kolei największym osiągnięciem drużyny juniorów był awans do prestiżowych rozgrywek, małopolskiej ligi. W Iskrze Brzezinka swoją bogatą karierę rozpoczynał reprezentant Polski - Maciej Iwański.
Obecnie klub lub posiada sześć zespołów występujących w rozgrywkach ligowych (seniorzy, seniorki, juniorzy, trampkarze, żaki, orliki) oraz grupę bambini (4-6-latki). Jako jedyny klub w powiecie oświęcimskim Iskra Brzezinka może się pochwalić żeńską drużyną piłkarską, która po spadku z drugiej ligi jest na najlepszej drodze do szybkiego powrotu na drugoligowe boiska.
W poprzednich latach głośno było o pięściarzach Iskry. Boks w Iskrze Brzezinka trenowało 20-30 zawodników. W kategorii kadetów Przemysław Wątroba zdobył złoty medal Ogólnopolskiej Olimpiady Młodzieży w Starachowicach w 2003 roku. W tym samym roku w Łodzi Łukasz Wawrzyczek sięgnął po mistrzostwo Polski juniorów starszych. W kolejnym sezonie Andrzej Różyński w kategorii juniorów wygrał Ogólnopolską Olimpiadę Młodzieży w Ostrołęce. Ci pięściarze reprezentowali Polskę w międzynarodowych turniejach w Niemczech, Rumunii, Czechach i na Ukrainie.
LKS Rajsko
Klub powstał dwa lata po II wojnie światowej. Od początku sekcją wiodącą była piłka nożna. W latach 90-tych klub z Rajska reprezentowali także szachiści i tenisiści stołowi. Do 2006 roku piłkarze rozgrywali swoje mecze na starym boisku. Teraz walczą na nowym obiekcie. LKS Rajsko posiada dwa trawiaste, pełnowymiarowe i oświetlone boiska. Od trzech lat ma nową siedzibę.
W klubie działają cztery zespoły piłkarskie. Trenują również dzieci z Wioski Dziecięcej "Maja" w Rajsku. Najzdolniejsi otrzymali powołania do reprezentacji Polski Wiosek Dziecięcych i brali udział w Mistrzostwach Świata Wiosek Dziecięcych.
W Rajsku marzą o awansie seniorów do ligi okręgowej. Został zbudowany silny zespół, który w ostatnich sezonach próbuje wygrać rozgrywki oświęcimskiej klasy A i przebić się do piątej ligi. Niestety do tej pory bezskutecznie. W 2012 roku seniorzy Rajska zajęli trzecie miejsce w klasie A (awansowała Soła Łęki). W 2013 zdobyli wicemistrzostwo (awansował Górnik Brzeszcze). Podobnie było rok później (awansowała druga drużyna Soły Oświęcim). W 2015 i 2016 znowu było odpowiednio tylko i aż drugie i trzecie miejsce, które jednak nie jest premiowane awansem.
Ochotnicza Straż Pożarna Brzezinka
Pierwsza wzmianka o jednostce dotyczy uroczystości z okazji dnia Św. Floriana w 1907 r. Faktyczną działalność rozpoczęto w 1908 r. Jednostka została wtedy wyposażona w ręczną sikawkę i sprzęt do podawania wody. Ta data została ostatecznie przyjęta jako rok, w którym powstała Ochotnicza Straż Pożarna w Brzezince. Założycielem i długoletnim prezesem nowo powstałej straży był druh Marcin Krzemień ówczesny wójt gminy. W 1913 r. mieszkańcy Brzezinki ufundowali pierwszy sztandar jednostki.
W dwudziestoleciu międzywojennym wybudowana została pierwsza strażnica. Prężna działalność OSP w Brzezince zmobilizowała społeczność do ufundowania drugiego już sztandaru, którego uroczyste wręczenie zaplanowano na jesień 1939. Wybuch drugiej wojny światowej pokrzyżował te plany.
W roku 1945 powracający z wysiedlenia druhowie natychmiast przystąpili do reaktywowania OSP Brzezinka. Pierwszym prezesem OSP Brzezinka w okresie powojennym został druh Józef Grzybek, a naczelnikiem druh Stanisław Krzemień. W 1958 został zakupiony samochód ciężarowy Ford. W 1969 r. uroczyście przekazano do użytku nową strażnicę. W 1986 roku OSP Brzezinka otrzymała nowy samochód bojowy Star. Dobre wyposażenie i wysokie kwalifikacje druhów sprawiły, że w 1995 r. jednostka została wcielona do Krajowego Systemu Ratowniczo-Gaśniczego, co nakłada na nią specjalne zobowiązania: jest częściej wzywana do akcji i musi utrzymywać odpowiednią liczbę profesjonalnie wyszkolonych ratowników.
Silną stroną strażaków z Brzezinki są Młodzieżowe Drużyny Pożarnicze, które od wielu lat zajmują czołowe miejsca w zawodach na szczeblu miejsko-gminnym i Spartakiadach Powiatowych. Najważniejszym elementem działania Straży Pożarnej od początku istnienia jest oczywiście ratowanie życia, zdrowia i dobytku. Druhowie z OSP Brzezinka brali udział w gaszeniu największych w powojennej Polsce pożarów lasów koło Kuźni Raciborskiej oraz akcjach ratowniczych podczas regularnie nawiedzających nasze okolice powodzi, w tym największych z lat 1997 i 2010. W ostatnim okresie strażacy z Brzezinki uczestniczyli w gaszeniu pożaru budynku degazacji firmy Synthos i magazynów na terenach przemysłowych w Oświęcimiu.
Ochotnicza Straż Pożarna Włosienica
Założona w 1903 roku przez ówczesnego proboszcza wsi ks.Józefa Grudzińskiego. Pierwsze ważne wydarzenie w jej historii odnotowane przez historyków to budowa murowanej remizy w latach 1910-11. W 1914 r. odnotowano zakup i poświęcenie konnego wozu strażackiego wraz z sikawką ręczną, a dwa lata później przekazanie pierwszego sztandaru.
W II Rzeczpospolitej korpus OSP wraz z pocztem sztandarowym brał udział lokalnych uroczystościach (np. w poświęceniu nowych dzwonów świątyń). W 1925 r. strażacy uczestniczyli w ratowaniu mieszkańców Dworów II od skutków wielkiej powodzi. W czasie okupacji jednostce skonfiskowano sztandar, zarazem jednak wzbogaciła się ona o pierwszą motopompę.
W PRL druhowie z Włosienicy brali udział w miejscowych ceremoniach, a także społecznych przedsięwzięciach takich jak budowa szkoły. W 1957r. strażacy gasili pożar plebańskiej stodoły, a latem 1960 r. prowadzili akcje ratunkowe podczas wielkiej powodzi, jakiej nie pamiętali najstarsi mieszkańcy Dworów II i Włosienicy. Obecnie funkcjonujący Dom Strażaka został poświęcony i oddany do użytku w 1983 r.
W ostatnim ćwierćwieczu OSP Włosienica brała udział w wielu akcjach ratunkowych, z których najważniejsze to gaszenie pożaru lasu w Chełmku w 1992 r., w tym samym roku: gaszenie groźnego pożaru na oddziale butadienu w ówczesnych Zakładach Chemicznych Oświęcim (obecnie Synthos) oraz gaszenie pożarów lasów koło Olkusza i Kuźni Raciborskiej. W 1995 roku jednostka ta została włączona w Krajowy System Ratowniczo-Gaśniczy.
W 1996 r. podczas powodzi strażacy ewakuowali ponad 40 gospodarstw w Dworach II, a rok później brali udział w akcji przeciwpowodziowej na terenie miasta i gminy Oświęcim w dyspozycji Rejonowego Stanowiska Kierowania w czasie "powodzi stulecia". W 2001 r. druhowie usuwali skutki powodzi we Włosienicy (głównie pompowanie zalanych piwnic w budynkach użyteczności publicznej i na posesjach mieszkańców). Natomiast w 2010 r. brali udział w akcji powodziowej na terenie powiatu i w miejscowości Wielowieś (gm. Tarnobrzeg).
EDYCJA 2016
Tadeusz Bożek:
Za wieloletnie zaangażowanie w pracę na rzecz Sołectwa Stawy Monowskie, rozwój tamtejszej Straży Pożarnej, a także za opieranie działań na autentycznych potrzebach mieszkańców, których zawsze miał czas wysłuchać.
Stanisław Chowaniec:
Za działanie w każdej roli na rzecz mieszkańców - zwłaszcza rolników - kółek i organizacji rolniczych, a także Kół Gospodyń Wiejskich oraz za postawę, która dla kolejnych pokoleń jest przykładem, co to znaczy być prawdziwym społecznikiem.
Władysław Chowaniec:
Za sumienne i zaangażowane pełnienie odpowiedzialnych funkcji społecznych w trudnych czasach reglamentacji i stanu wojennego oraz kierowanie się zawsze dobrem mieszkańców.
Marian Gołąb:
Za wkład w rozwój sołectwa Broszkowice i całej gminy, zwłaszcza w zakresie infrastruktury sportowej oraz za bycie zawsze z mieszkańcami i dla mieszkańców.
Edmund Kalfas:
Za pełną zaangażowania pracę na rzecz Gminy - zwłaszcza w sytuacjach kryzysowych - powodzi i pożarów oraz dbałość o jednostki OSP przez organizację szkoleń, zawodów i ich doposażanie.
Józef Kozioł:
Za ogrom pracy włożony w zachowanie pamięci o wojennych losach mieszkańców Brzezinki i okolic, pomoc w uzyskiwaniu odszkodowań dla wysiedlonych i działania na rzecz Parafii w Brzezince.
Barbara Kramarczyk:
Za ogromny wkład w kształtowanie postaw najmłodszego pokolenia oraz wieloletnie sprawne i efektywne piastowanie funkcji Dyrektora Szkoły Podstawowej w Rajsku. Za łączenie kwestii oświatowych ze sprawami społeczności lokalnej i wzmacnianie w dzieciach kompetencji związanych ze współpracą i opieraniem się na wartościach.
Helena Majerska:
Za podejmowanie ważnych i ciekawych inicjatyw w społeczności lokalnej - m.in. założenie zespołu „Grojczaneczki” - oraz za działania na jej rzecz, między innymi wieloletnie i owocne działania w Radzie Parafialnej.
Stefan Mąkina:
Za zaangażowanie w działania społeczne - budowę Szkoły Podstawowej w Stawach Grojeckich oraz Międzynarodowego Pomnika Ofiar Faszyzmu na terenie byłego Nazistowskiego Obozu Koncentracyjnego KL Birkenau, a także dialog z mieszkańcami i władzami gminy umożliwiający wspólne działania.
Halina Skrzypczyk:
Za wieloletnią pracę na rzecz aktywnych kobiet oraz środowisk rolniczych, wspieranie działalności Kół Gospodyń Wiejskich i pełnienie wielu odpowiedzialnych ról na różnych płaszczyznach życia społecznego.
Ks. Józef Święcicki:
Za mądre i zdecydowane działania oparte na dialogu, cierpliwości, szacunku i współpracy, które przyczyniają się nie tylko do upiększania świątyni, ale także wzmacniają i ulepszają całą wspólnotę parafialną.
Ks. Józef Święcicki odbierze statuetkę na sesji Rady Gminy 22.06.2016.
Jan Zieliński:
Za konsekwentne i efektywne działania na rzecz społeczności lokalnej oraz nieustającą chęć pomocy w mniejszych i większych problemach mieszkańców Harmęż i nie tylko.
EDYCJA 2015
Zbigniew Rogóż - naczelnik Gminy Oświęcim od 1983 r., wójt Gminy Oświęcim w latach 1990 - 98
Eliza Góra - zastępca wójta w latach 1998-2010
Andrzej Bibrzycki - wójt Gminy Oświęcim w latach 1998-2010
Bronisław Jania - były radny, popularyzator historii naszej gminy
Tadeusz Dziędziel - przewodniczący Rady Gminy Oświęcim w latach 1990-1994, długoletni prezes OMAG-u
Stanisław Rydzoń - przewodniczący Rady Gminy Oświęcim w latach 1994-98, były poseł na Sejm
Józef Strycharski - przewodniczący Rady Gminy Oświęcim w latach 1998-2002
Jan Fabia - przewodniczący Rady Gminy Oświęcim w latach 2002-2006
Jerzy Domżał - przewodniczący Rady Gminy Oświęcim w latach 2006-2010
Piotr Śreniawski - przewodniczący Rady Gminy Oświęcim w latach 2010-2014 i w obecnej kadencji
Marek Sowa - w latach 2006–2010 członek zarządu województwa, 2010-2015 marszałek województwa małopolskiego